Potencjał gospodarczy Dolnego Śląska
Struktura gospodarki województwa dolnośląskiego oparta jest na trzech podstawowych filarach: usługach, przemyśle oraz handlu. Znaczącą rolę w kształtowaniu potencjału gospodarczego regionu odgrywają dwa pierwsze rodzaje działalności gospodarczej. Sektor handlu powinien odgrywać rolę uzupełniającą dla kluczowych, dla rozwoju gospodarki regionu przemysłów i usług, co świadczy o istniejącej równowadze gospodarczej. Ewentualna dominacja handlu mogłaby świadczyć o stagnacji gospodarczej regionu. Na Dolnym Śląsku handel generuje 28,1% uzyskiwanych przychodów ze sprzedaży (analogiczne wartości dla przetwórstwa przemysłowego to 37,2%, zaś dla pozostałych sektorów, w tym usług 34,7%). Działalność handlowa zajmuje zatem właściwe miejsce w strukturze gospodarczej.
Sektor usług
Z obserwacji ostatnich lat wynika systematyczne wzmacnianie roli usług w gospodarce województwa dolnośląskiego. Potwierdzeniem korzystnych, dynamicznych tendencji rozwojowych jest zarówno wzrost liczby podmiotów w tym sektorze, jak i dynamiczny i systematyczny wzrost zatrudnienia. Sektor usług charakteryzuje się znacznym zróżnicowaniem branżowym. Jednym z podstawowych wyróżników tego sektora na Dolnym Śląsku może być poziom rozwoju i dynamika wzrostu branży obsługi nieruchomości. W regionie działają nie tylko małe, lokalne podmioty, ale także przedsiębiorstwa należące do potentatów w wymiarze krajowym, a ich liczba systematycznie rośnie. Charakterystyczna jest silna koncentracja terytorialna tego rodzaju działalności w porównaniu do innych regionów w kraju.
Sektor handlu
Ten sektor odgrywa rolę uzupełniającą dla istotnych dla rozwoju gospodarki regionu przemysłów i usług, co świadczy o istniejącej równowadze gospodarczej. Ewentualna przewaga handlu mogłaby świadczyć o stagnacji gospodarczej regionu. Działalność handlowa zajmuje zatem właściwe miejsce w strukturze gospodarczej. Istotny jest fakt, że nie ogranicza się ona do niewielkich firm polskich oraz oddziałów dużych koncernów posiadających siedzibę poza regionem, ale stwarza warunki rozwojowe dla lokalnych liderów skutecznie działających na rynku krajowym; 38% wśród największych firm Dolnego Śląska (sklasyfikowanych w rankingu 2000 największych przedsiębiorstw w kraju wg dziennika „Rzeczpospolita”) prowadzi działalność handlową (łącznie 44 firmy). Ujęcie rankingowe wskazuje zatem na efektywną strukturę handlu w województwie dolnośląskim.
Sektor przemysłu
Jako dział gospodarki ma wciąż dla Dolnego Śląska znaczenie wiodące, uzyskując wyższy udział w generowaniu przychodów w porównaniu do handlu oraz usług. Wciąż dominującą rolę odgrywają branże tradycyjne- drzewna i meblowa, metalowa oraz włókiennicza. Około 52% przedsiębiorstw przemysłowych prowadzi działalność we wskazanych trzech obszarach. Zjawisko koncentracji jest typowe także dla innych regionów kraju. Analiza szczegółowa pozwala na wyodrębnienie branż wzrostowych, skoncentrowanych w regionie takich jak: przemysł surowców niemetalicznych, elektroniczny czy elektryczny. Z punktu widzenia wielkości eksportu należy zwrócić uwagę na przemysł motoryzacyjny (transportowy), który zapewnia jedną trzecią poziomu przychodów z eksportu w regionie. Pozytywnym trendem jest napływ inwestycji zagranicznych.
Małe i średnie przedsiębiorstwa
W strukturze gospodarczej Dolnego Śląska występuje dominacja podmiotów małych, w tym głównie podgrupy mikroprzedsiębiorstw. Na podstawie badań wynika, że większość małych i średnich przedsiębiorstw to podmioty o ugruntowanej pozycji rynkowej działające dłużej niż 5 lat. Istotny jest fakt występującej korelacji między wiekiem przedsiębiorstw a skalą ich działalności- blisko 9 z 10 średnich firm prowadzi działalność dłużej niż 10 lat, w porównaniu wskaźnik ten dla mikrofirm wynosi niespełna 50%. Większość małych i średnich przedsiębiorstw w regionie charakteryzuje się ostrożnością w odniesieniu do działań rozwojowych, aż 71% planuje inwestycje wyłącznie w oparciu o fundusze własne, ograniczając potencjał regionu. Podmioty sektora MŚP jeżeli decydują się na pozyskanie kapitału obcego nawiązują w tym celu najczęściej relacje z bankami. Znacznie rzadziej wybierane są firmy leasingowe, doradcze czy ubezpieczeniowe. Sektor MŚP nie w pełni wykorzystuje potencjał związany z rynkiem finansowym. Nie wykazuje gotowości do poszukiwania nowych technologii, preferując rozwiązania sprawdzone, ale tym samym bardziej podatne na szybkie zużycie. Zaledwie co piąte MŚP uwzględnia w swoim budżecie wydatki na sferę badań i rozwoju. W około co trzeciej małej i średniej firmie, podejmującej działania rozwojowe mają one charakter marginalny. MŚP odczuwają trudności ze zbytem swoich produktów/ usług, wskazując z jednej strony na niewystarczający popyt (blisko 50% wskazań), z drugiej zaś na presję konkurencji (walka konkurencyjna o klienta). Blisko co piaty przedsiębiorca do kategorii problemów zaliczył konieczność rozwoju wymuszonego oddziaływaniem rynku/ konkurencji. Obecna działalność MŚP wiąże się z wieloma problemami, takim jak: brak środków finansowych na rozwój (45%) i bieżące działania (32%), konkurencja na rynku (44%) i brak popytu(38%), nadmierne obciążenia podatkowe (47%), skomplikowanie przepisów (36%) oraz stres (35%).
źródło: www.umwd.dolnyslask.pl